Ana sayfa Genel Ayrılık Anksiyetesi (Kaygısı)

Ayrılık Anksiyetesi (Kaygısı)

317
https://www.pexels.com/photo/man-carrying-child-1361766/

Ayrılma anksiyetesi (kaygısı) bozukluğu genellikle 3-17 yaş arasındaki çocukları etkileyen yaygın görülen bir durumdur. Bazen ayrılma kaygısı bozukluğu, tek bir neden veya olaydan kaynaklanırken, bazen de bir dizi koşulun sonucu olarak ortaya çıkar. Örneğin, çocuğun ayrılma anksiyetesi bozukluğundan muzdarip olmasına neden olabilecek durumlar şunlar olabilmektedir; ebeveynlerden ayrılma, stresli koşullar nedeniyle evden uzakta zaman geçirmek, doğal afetlerden kaynaklanan stres, travma veya istismar durumu.

Ayrılma kaygısı genellikle çocukların ebeveynlerinden ayrıldıklarında endişe duymalarına neden olan bir durumdur. 3 yaşından küçük çocuklar ve bebekler için ayrılık kaygısı gelişimin normal bir parçası olarak kabul edilmektedir. Ancak anksiyete 3 yaşından sonra da devam ederse, bu durum değerlendirilmelidir.

Ayrılma kaygısı bozukluğunun belirtileri arasında şunlar bulunur:

  • Ailesi olmayan bir yerde bırakıldığında panik atak (okul öncesi, kreş vb.) 
  • Ebeveynleri olmadan oyun parklarına katılmayı reddetme 
  • Ebeveynlerden uzak olmanın yoğun bir korkusu 
  • Ebeveynlerden ayrılmayı beklerken görünür biçimde sıkıntı hissetme
  • Bir ebeveyni ölüme veya kazalara maruz bırakmanın yoğun korkuları 
  • Kaçırılma veya ebeveynlerden alınma yoğun bir korku 
  • Ebeveynler olmadan evde bırakılma korkusu 
  • Kabuslar, gece terörleri veya ebeveynlerden ayrılma veya kaybedilme  
  • Ebeveynlerden ayrıldığında stresin fiziksel belirtileri (baş ağrısı, karın ağrısı vb.)

Bunların sonucu olarak ayrılma kaygısı, bir çocuk için normal yaşam evrelerini sıkıntıya sokar. Bu tür yaşam aşamaları şunları içerir:

  • Okul öncesi veya anaokulu 
  • Büyükannenin evinde geceler 
  • Uyku rutini 
  • Günlük bakım 
  • Oyun tarihleri

Tedavi

Bilişsel Davranışçı Terapi kullanarak, kişi stresli durumlarda semptomlarla başa çıkma becerilerini kullanarak ayrılık korkuları ile nasıl yüzleşeceğini ve sağlıklı bir şekilde başa çıkmayı öğrenir. Çocuklarla çalışırken oyun terapisini kullanmak, çocuğun kaygısıyla baş etmesine yardımcı olacak ve onu güçlendirecektir. 

Aile Terapisi, ayrılık anksiyetesi bozukluğu olan bir çocuğun tedavisinde kritiktir. Psikoterapi ile birlikte ebeveynlerden ayrılma korkusunun kaynağını saptamaya yardımcı olur. Korku tanımlandıktan sonra etkilenen kişi, kaygıları için sağlıklı başa çıkma stratejileri öğrenir. Aile terapisi ebeveynleri ve aile üyelerini durum hakkında bilgilendirir ve sorumluluk almaya teşvik eder.  Bu süreçte ebeveynler ve bakıcılar çocuğun bağımsızlığını nasıl teşvik edeceğini ve  iyileşmesine zarar verebilecek davranışları nasıl engelleyeceğini öğrenebilmektedirler.

Bir önceki yazımız olan Yalancının Beden Dili başlıklı makalemizde beden dili ve yalan hakkında bilgiler verilmektedir.

BİR CEVAP BIRAK

Please enter your comment!
Please enter your name here