İçindekiler
Bu içerik, Klinik Psikolog Esra Sarıçamlık tarafından hazırlanmıştır.
Penn State’den yapılan yeni bir araştırmaya göre, bakıcılarıyla olumlu, erken etkileşimleri olan, sıcak ve uyumlu bir ev ortamında bulunan bireylerin, çocuklarda obezite riskinin azaldığını buldu.
Biyo-davranış sağlığı araştırma yardımcı doçenti Brandi Rollins’e göre çocuklarda obezite ve diğer sağlık riskleri hakkındaki tartışmaların çoğu, riske maruz kalmayı belirlemeye ve incelemeye odaklanıyor. Araştırmada bir çocuğun erken dönemlerinde destekleyici bir aile ve çevrenin, çocukların karşılaşabileceği bazı kümülatif risk faktörlerinden daha ağır basabileceği görülmüştür.
Pediatri dergisinde yayınlanan “aile psikososyal varlıkları, Çocuk Davranış Düzenlemeleri ve Obezite” adlı çalışmada, 1000’den fazla anne-çocuk çiftinden elde edilen veriler analiz edilmiş, çocukların kaliteli bir ev ortamı, anneden gelen duygusal sıcaklık ve anneden gelen sıcaklık da dahil olmak üzere aile psikososyal varlıklarına erken dönemde maruz kalmasının çocuğun kendini düzenleme yeteneğinin çocuklukta obezite geliştirme riskini azalttığı bulunmuştur.
Yoksulluk, anne depresyonu veya tek ebeveynli bir evde oturma gibi bu faktörler obezite için ailevi risklerle karşı karşıya kaldıklarında bile koruyucu faktördü.????
Rollins, “Ebeveynlik üzerine yapılan araştırmalar, bu tür aile varlıklarının çocukların davranışlarını, akademik başarısını, kariyerini ve şaşırtıcı olmayan bir şekilde sağlığını etkilediğini belirtmiştir. Bu faktörlerin obeziteye karşı da koruma sağlaması önemlidir, çünkü incelenen aile varlıkları gıdaya veya diyete özgü değildir. Sevgi dolu, güvenli bir ortam sağlayarak çocukların obezite karşısında ölüm riskini azaltabileceğimizi bilmek yüreklendiricidir.
Şiddetli Obezite
Çocukların vücut kitle indeksleri (VKİ) kendi yaş ve cinsiyetlerindeki diğer çocukların %95’inden büyük olduğunda obeziteye sahip olduğu kabul edilir. Bununla birlikte, obezite eşiğini aşan çocukların BMI’lerinde çok fazla değişkenlik vardır. Vücut kitle indeksi obezite eşiğinden %20 daha yüksek olan çocukların şiddetli obeziteye sahip olduğu kabul edilir.
Araştırmacılar, erken başlangıçlı şiddetli obezitesi olan çocukların, obez olmayan çocuklara göre daha fazla aile riskiyle karşı karşıya kalmadıklarını buldular. Bununla birlikte, şiddetli obezitesi olan çocuklar, obez olmayan veya orta düzeyde obezite sergileyen çocuklara göre daha az aile varlığına sahipti. Hangi faktörlerin şiddetli obezite gelişimine katkıda bulunduğunu ve hangi faktörlerin riski azalttığını anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
Rollins, “Şiddetli obezite ile ilgili bulgular cesaret kırıcı görünse de, biraz umut verdiklerini belirtti. “Hane yoksulluğu gibi bazı risk faktörlerini değiştirmek çok zor olabilir. Öte yandan, varlıkları inşa etmek daha kolay olabilir. İnsanlar duyarlı bir şekilde ebeveynlik yapmayı öğrenebilir. Ebeveynliğin gerçekten önemli olması, ailenin önemli olması cesaret verici.”
Ebeveynler ne yapabilir?
Bu çalışma, ebeveynlik ve çocuk gelişimi araştırmalarına dayanmaktadır. Araştırmada ölçülen aile varlıklarından biri olan duyarlı ebeveynlik, çocuklara zamanında, duyarlı ve çocuğun mevcut ihtiyaçlarına göre yaşa uygun bir şekilde yanıt vermeyi içerir. Penn State’in Çocukluk Çağı Obezite Araştırma Merkezi’ndeki araştırmacılar, duyarlı ebeveynliğin çocukluk çağı obezitesi riskini nasıl azaltabileceğini de araştırıyorlar. Bu çalışma çocukluk obezitesine odaklanmış, ancak araştırmacılar ebeveynlerin duyarlı ebeveynlik becerilerini öğrenerek çocukları için birçok sonucu iyileştirebileceğini söyledi. Bununla birlikte, duyarlı ebeveynlik becerileri bilgisi, bu becerilerin evde uygulanmasına doğrudan yol açmayabilir. Rollins, “Hiç kimse arabalarla ilgili bir broşür okuyup aniden araba kullanması beklenmeyeceğini, sürüş, eğitim ve pratik gerektiren bir beceridir. Aynı şey duyarlı ebeveynlik için de geçerlidir.
Halk sağlığı uzmanları, klinisyenler ve duyarlı ebeveynler, ailelerin duyarlı ebeveynlik ve yapılandırılmış bir ev ortamı dahil olmak üzere sosyal varlıklarını geliştirmelerine yardımcı olmak için işbirliği yapmalıdır. Bu, çocukluk çağı obezite oranlarını ve diğer önemli yaşam kalitesi sonuçlarını iyileştirebilir.”
Kaynak:
- Brandi Y. Rollins, Lori A. Francis, Nathaniel R. Riggs. Family Psychosocial Assets, Child Behavioral Regulation, and Obesity. Pediatrics, 2022; DOI: 10.1542/peds.2021-052918
Bir önceki yazımız olan Beden Algısı Nedir? başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.
